Voor jongeren zijn, net als voor vele van ons, de afgelopen jaren verwarrend en intensief geweest.
Om een paar dingen te noemen: wennen aan leren op afstand. Onzekerheid over je rechten en plichten met betrekking tot school. En hele dagen thuis zijn. Geen vrienden kunnen ontmoeten. Misschien in een onveilige thuissituatie zitten. Of dat zien bij een goede vriendin. De afstand tot klasgenoten en docenten voelt groter. Of meer discipline en zelfredzaamheid moeten tonen. Je teamsport niet kunnen uitoefenen. En ouders en broer(s) of zussen zitten ook hele dagen thuis. Dat heeft zeker effect op jongeren in ontwikkeling.
Wat de effecten zijn van de ‘corona-tijd’ op onze jongeren zijn nog niet duidelijk. Maar volgens een aantal jongeren die ik de afgelopen weken regelmatig sprak, zijn er ook blijvende positieve effecten. Daarom deel ik die met jullie.
- Ik heb andere vaardigheden geleerd. “Ik heb leren koken en strijken.”
- Ik heb leren plannen. “Ik had eens rustig de tijd om te kijken naar wat ik moet doen voor school in een week en na te denken hoe ik dat het beste kan doen.”
- Ik heb mezelf leren kennen. “Ik heb ook mezelf leren kennen. In een ‘normale’ week had ik altijd wel wat te doen. Ik vloog van school, naar sport en weer naar muziekles. Nu ben ik veel vaker me aan het vervelen en gewoon even aan het nadenken.”
- Ik heb meer inzicht in wat ik doe en waarom. “Ik ben me veel meer bewust van wat ik moet doen op een dag.”
Ik vroeg de jongeren ook wat ze zouden willen dat blijft, na deze tijd. De jongeren hopen dat scholen hun lessen trekken uit deze periode en ‘leren’ breder gaan zien. “Na de lock down hoop ik dat ze op school iets minder waarde hechten aan toetsen en meer aan andere dingen waar je van leert (projecten enz.)”
Mooi he? Laten we met elkaar ons best doen deze positieve effecten onderdeel te laten zijn van het ‘nieuwe normaal’. Luisteren naar jongeren is belangrijk om te begrijpen wat hen beweegt. Wij doen dat in het ontwerpen en uitvoeren van elk onderzoek.